خسته شده ام از اینکه همیشه به دست آوردن به قیمت از دست دادن است. همیشه باید هزینه داد و غز هم نزد. زندگی است دیگر، کاریش هم نمی شود کرد!
پ. ن. هنوز از گریه گلویم می گیرد، اما بهترم...
۱ سال قبل
آدم اینجا تنهاست و در این تنهایی سایه نارونی تا ابدیت جاریست
۳ نظر:
هر چی قار قار کنیم به گوش کسی فرو نمیره.بیخیال .
خدا به داد ما کلاغا برسه.باید این هزار سال عمر کلاغی رو همینجوری سپری کنیم و نشنیده نشیم...
چرا هر رسیدنی یه رفتنی داره و چرا هر به دست آوردنی یهاز دست دادنی؟؟
از دست دادن سخته.
کاش هیچ به دست آوردنی نبود که تهش از دست دادن باشه.
ولی لذت بعضی به دست اوردنا به از دست دادنشه...همین
این قبلیه من بودم
ارسال یک نظر