عاشقی

ز عقل

اندیشه ها زاید

که مردم را بفرساید

گرت آسودگی باید

برو عاشق شو ای عاقل

سعدی

پوچِ پوچ

چه پوچ می گذرد همه روزهای عمرم

پ.ن. نوشتم که یادم بماند

...

دلم می خواهد تنها باشم، یعنی می خواهم آدم های معدودی اطرافم باشند؛ کسانی که نزدیک اند و ساده و راحت. از اینکه سایر آدم ها و به ویژه آدم های غریبه نزدیکم شوند می ترسم. گاهی لازم است آدم در لاک خودش بخزد؛ من هم این روزها باید حسابی در این لاک فرو بروم و دلم نمی خواهد چیزی باعث شود از این لاک بیرون بیایم.