می دونم که دیگه مٌردم
مرگ من موقتی نیست
این جواز دفن و کفنِ
یه صدای لعنتی نیست
...
جعبه جعبه استخونو
غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو
به قرنطینه فرستاد
۱ سال قبل
۱۳۸۹ فروردین ۲۱, شنبه
۱۳۸۹ فروردین ۱۹, پنجشنبه
لحظه هایم آبستن اضطرابی بی پایان است
همیشه طوفان و رگبار و رعد و برق مضطربم می کند... اما وقتی خودم از قبل مضطرب هستم و وجودم پر از واهمه، این همنوایی طبیعت با اضطراب های من در درونم غوغایی به پا می کند و بی تاب تر می شوم، پر از ترس و دلشوره، پر از غم از این همه تلخی و سختی، و دوست دارم زار زار گریه کنم...
۱۳۸۹ فروردین ۱۷, سه‌شنبه
...
خیلی سعی می کنم که نشکنم، زیر این همه فشار. نمی دانم این همه تحمل و این همه امیدی که به خودم تزریق می کنم به خاطر خودمه یا به خاطر تو و محبت های بی دریغت...
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
