دنبال یه دوست می گردم...
آخه مگه دوست هم پیدا کردنیه؟! دوست فقط یه شانسه یه اتفاق خوب...
بعدشم با این اخلاق مزخرف و تند و رک من کی میاد با من دوست بشه آخه! گاهی با خودم فکر می کنم این همه خشم و پرخاشگری رو واقعا از کجا آوردم من؟ بعد خودم رو توجیه می کنم که این میراث سال های گذشته زندگی منه، نمی تونم فرار کنم ازش...